A caverna, Francesca e os cafés para levar

Unha exposición na Vnyl Factory de Londres e unha amiga italiana poden servir para prender luces na caverna. Ideas sobre arte, insumisión e o despertar.

Hai un ovni na Ribeira Sacra

Crónica da viaxe interplanetaria en bicicleta para coñecer o ovni que descansa nalgún lugar agochado da Ribeira Sacra. Oda en surrealismo e tradición.

Reflexións sobre educación VI: Poesía Galega Novísima

Ideas arredor do ensino e a aprendizaxe significativa a través do recoñecemento de nomes esenciais no panorama literario.

Mantermos a humanidade – Só e sen wifi no estranxeiro na época da pandemia global (V)

As primeiras saídas, medidas de seguridade e miradas desconfiadas. Agora é tempo de que prevaleza a humanidade, de construírmos pontes de novo entre nós.

Panic on the streets of London. Nenas punkis e matar DJs

Unha crónica sobre as miserias da vida na metrópole. Sobre o poder da arte para condensar os nosos medos. E claro, sobre nenas punkis.

Reflexións sobre educación V: a non-educación en democracia

Ideas arredor do currículo oculto ou encuberto no ensino, especialmente da materia de Historia, e das consecuencias nas actuacións democráticas.

O Corzo, pecado e licor café para todas as idades

Relato dunha noite nun dos locais de moda de Compostela, onde xuventude e maiores conviven mentres homes de traxe preparan espirituosos

Como aprendín a amar Okdiario

Nestes tempos de decadencia xeneralizada na calidade periodística, o discurso moderado de Okdiario é un sopro de aire fresco. Descubrimos como o voceiro dos incomformistas resucitou o xornalismo de combate do século XIX

Por quen dobran as campás? – Só e sen wifi no estranxeiro na época da pandemia global (III)

O son das campás toca estes días a laio polos que marchan, mais tamén son ameaza e recordatorio para os que nos gobernan. Nova crónica de confinamento.

Só e sen wifi no estranxeiro na época da pandemia global (I): Prólogo

Crónica persoal e material dunha das moitas corentenas particulares na Galiza. Contar historias, mesmo sen wifi, para escorrentar o medo á pandemia.
A que cheira, papá?